maptel_tresc.txt

Biblioteka standardowa języka C++ udostępnia bardzo przydatny typ
std::unordered_map. Jest to typ generyczny, pozwalający tworzyć
słowniki o różnych kluczach i wartościach, np.
std::unordered_map<int, std::string>,
std::unordered_map<std:string, std::string>, a nawet
std::unordered_map<std::string, std::unordered_map<int, std::string>>
i inne. Biblioteka standardowa języka C nie udostępnia podobnego typu.
W praktyce programistycznej często pojawia się też konieczność
łączenia kodu napisanego w C i C++.

Napisz w C++ moduł maptel udostępniający w języku C słowniki
obsługujące zmiany numerów telefonicznych. W języku C numer
telefoniczny jest przechowywany w tablicy znaków typu char jako ciąg
maksymalnie 22 cyfr zapisanych w ASCII i jest zakończony terminalnym
zerem.

Moduł maptel powinien składać się z pliku nagłówkowego maptel.h
deklarującego jego interfejs oraz pliku maptel.cc zawierającego jego
implementację.

Moduł maptel powinien udostępniać następujący interfejs.

// Tworzy słownik i zwraca liczbę naturalną będącą jego identyfikatorem.
unsigned long maptel_create();

// Usuwa słownik o identyfikatorze id.
void maptel_delete(unsigned long id)

// Wstawia do słownika o identyfikatorze id informację o zmianie numeru
// tel_src na numer tel_dst. Nadpisuje ewentualną istniejącą informację.
void maptel_insert(unsigned long id, char const *tel_src, char const *tel_dst);

// Jeśli w słowniku o identyfikatorze id jest informacja o zmianie numeru
// tel_src, to ją usuwa. W przeciwnym przypadku nic nie robi.
void maptel_erase(unsigned long id, char const *tel_src);

// Sprawdza, czy w słowniku o identyfikatorze id jest zapisana zmiana numeru
// tel_src. Podąża ciągiem kolejnych zmian. Zapisuje zmieniony numer w tel_dst.
// Jeśli nie ma zmiany numeru lub zmiany tworzą cykl, to zapisuje w tel_dst
// numer tel_src. Wartość len to wielkość przydzielonej pamięci wskazywanej
// przez tel_dst.
void maptel_transform(unsigned long id, char const *tel_src, char *tel_dst, size_t len);

Nagłówek modułu maptel powinien udostępniać stałą TEL_NUM_MAX_LEN typu
size_t o wartości 22.

Przykład użycia znajduje się w pliku maptel_test1.c.

Ludzie bywają przewrotni i mając kod, który można używać w języku C,
chcą go też używać w C++. Napisz plik nagłówkowy cmaptel, który
umieszcza interfejs modułu maptel w przestrzeni nazw jnp1. Przykład
użycia znajduje się w pliku maptel_test2.cc

Kompilowanie przykładów:

g++ -c -Wall -O2 -std=c++11 maptel.cc -o maptel.o
gcc -c -Wall -O2 maptel_test1.c -o maptel_test1.o
g++ -c -Wall -O2 -std=c++11 maptel_test2.cc -o maptel_test2.o
g++ maptel_test1.o maptel.o -o maptel_test1
g++ maptel_test2.o maptel.o -o maptel_test2

Moduł maptel powinien sprawdzać poprawność parametrów i wykonania
funkcji za pomocą asercji i wypisywać na standardowy strumień błędów
informacje diagnostyczne. Kompilowanie z parametrem -DNDEBUG powinno
wyłączać sprawdzanie i wypisywanie.

Przykłady informacji wypisywanych przez maptel_test1 i maptel_test2
znajdują się odpowiednio w plikach maptel_test1.err i maptel_test2.err.

Oczekiwane rozwiązanie powinno korzystać z kontenerów i metod
udostępnianych przez standardową bibliotekę C++. Nie należy definiować
własnych struktur lub klas. W rozwiązaniu nie należy nadużywać
kompilacji warunkowej. Fragmenty tekstu źródłowego realizujące
wyspecyfikowane operacje modułu maptel nie powinny zależeć od sposobu
kompilowania - parametr -DNDEBUG lub jego brak (inaczej wypisywanie
informacji diagnostycznych nie miałoby sensu).

Pliki rozwiązania maptel.h, maptel.cc i cmaptel należy umieścić
w repozytorium w katalogu

grupaN/zadanie2/ab123456+cd123456

lub

grupaN/zadanie2/ab123456+cd123456+ef123456

gdzie N jest numerem grupy, a ab123456, cd123456, ef123456 są
identyfikatorami członków zespołu umieszczającego to rozwiązanie.
Katalog z rozwiązaniem nie powinien zawierać innych plików, ale może
zawierać podkatalog private, gdzie można umieszczać różne pliki, np.
własne testy. Pliki umieszczone w tym podkatalogu nie będą oceniane.